تشخيص خطا در واقع حاصل يك مقايسه است و اين مقايسه در بحث آشكارسازي قاعدتاً بايد بين سيستم مورد بررسي و يك سيستم سالم صورت گيرد.روش هاي تشخيص خطا را در حالت كلي مي توان به دو روش افزونگي سخت افزاري و افزونگي تحليلي طبقه بندي نمود روش افزونگي سخت افزار در اين حالت ، داده هاي يك سنسور با داده هاي تعداد بيشتري از همان نوع سنسور مقايسه مي شود و در روشي كه به راي گيري مشهور است وجود خطا مشخص مي شود.روش هاي راي گيري به راحتي قابل اجرا هستند روش افزونگي تحليلي . به دليل هزينه زياد و ديگر مشكلات روش اول، روش تشخيص با استفاده از افزونگي تحليلي مطرح گرديد كه خود به دو روش مبتني بر مدل و مبتني بر داده طبقه بندي مي شود.درروش افزونگي تحليلي مبتني بر مدل بيشتر براي سيستم هاي خطي توسعه داده شده است و قابليت استفاده در سيستم هاي غير خطي را نيز دارد. هر چند بر پايه مدل سيستم بنا شده و نمي توان آن را با استفاده از داده هاي عملكردي ايجاد نمود. موفقيت افزونگي تحليلي مبتني بر مدل براي اعتبار سنجي سنسورها به صحت سيستم يا اجزاء مدل وابسته است.روش هايي مانند فيلتر كالمن، رويت گرها، معادلات توازني و … از جمله اين روشها هستند